Przywitanie Księdza Biskupa Jana Zająca /ks. Proboszcz/

Ekscelencjo, Księże Biskupie !

Wielka radość, podniosła atmosfera, duch modlitwy i nadzieja – towarzyszy nam to wszystko na początku Wizytacji Kanonicznej w naszej parafii, której patronuje św. Marcin.

Witamy wśród nas ks. Biskupa, następcę Apostołów. Witamy w prastarej parafii biskupickiej – jak ją nazwał kiedyś ks. kardynał Wojtyła a dziś św. Jan Paweł II, podczas nawiedzenia obrazu M. B. Częstochowskiej w 1968roku. Rzeczywiście prastarej wszak za 8 lat, da Bóg, będziemy obchodzić 800 lecie jej istnienia.

Czcigodny Księże Biskupie. Stoimy w najstarszej części naszej świątyni, w prezbiterium, które w dalekiej przeszłości stanowiło parafialny, mały kościółek w Biskupicach wybudowany w XV wieku. Przy pomocy Bożej, wielkiemu zaangażowaniu parafian i wsparciu WUOZ- u w Krakowie w minionym roku przeprowadziliśmy gruntowną renowację tego miejsca połączoną z wymianą tynku i odnowieniem polichromii pochodzącej z XVII wieku. Bogu niech będą dzięki za to dzieło, którego dokonaliśmy na chwałę Bożą i ku radości ludzkich oczu i serc.

W 1220 r. Biskup Iwo Odrowąż, sprowadził na to miejsce Zakon Kanoników Regularnych Ducha Św., zwanych także Duchakami. Jego następca biskup Prandota przeniósł zgromadzenie do Krakowa i powierzył mu kościół św. Krzyża oraz prowadzenie szpitala i troskę o biednych a parafia św. Marcina w Biskupicach z posiadłościami ziemskimi stała się spichlerzem pomocy dla tychże ubogich.

Ta idea niesienia pomocy biednym stała się inspiracją dla mojego poprzednika księdza prałata Tadeusza Dąbrowskiego, który w latach 80 i 90-tych tamtego wieku przy wielkim zaangażowaniu parafian wybudował okazały dom, w którym przy współpracy Caritas Archidiecezji Krakowskiej prowadzony jest DPS.

Księże Biskupie! Z dniem 1-ego lipca 2010 roku zostałem zamianowanym przez ks. kard. Stanisława Dziwisza nowym proboszczem w parafii Biskupice.

Z perspektywy niespełna 5 lat mojego proboszczowania mogę wyznać, że nie zmarnowaliśmy tego czasu. Wspomniana wcześniej renowacja prezbiterium naszej świątyni poprzedzona została wymianą pokrycia dachowego jak również całej elewacji naszej świątyni wraz z przyległą wieżą. Zmieniające się czasy a wraz z nimi potrzeby mieszkańców naszej parafii stały się powodem wyburzenia trzech budynków nieopodal kościoła dzięki czemu udało się zagospodarować i uporządkować teren wokół kościoła i jednocześnie stworzyć ogromną przestrzeń przy kościele potrzebną do parkowania samochodów, których wciąż przybywa w związku z wzrastającą liczbą osób przybywających do naszego kościoła. Nie zapomnieliśmy o naszych 3 kaplicach wyjazdowych, które zbudowane były za księdza prałata a teraz wymagały napraw. Wszystkie trzy przeszły gruntowny remont a nawet rozbudowę. Przeprowadziliśmy także gruntowny remont plebanii a obok wybudowaliśmy okazałą altanę, tak bardzo potrzebną w duszpasterstwie, zwłaszcza dzieci i młodzieży.

Czcigodny Księże Biskupice zapewne nie da się powiedzieć o wszystkim, co dzieje się w naszej parafii. Zwróciłem uwagę na rzeczy najważniejsze z punktu widzenia materialnego, bardzo potrzebnego ale nie sposób nie dostrzec też pozytywnych zmian na płaszczyźnie duchowej. Na pierwszym miejscu oprócz wspomnianej wzrastającej liczby osób uczestniczących we Mszach świętych niedzielnych chcę przywołać powstałe po nawiedzeniu obrazu nabożeństwo ku czci Bożego Miłosierdzia, cieszące się wielką czcią wiernych jak również ogromne zaplecze modlitewne Róż Różańcowych, których mamy już 23. W każdy I czwartek miesiąca podczas Godziny św. krzewimy także kult św. Jana Pawła II, którego relikwie krwi otrzymaliśmy od Księdza Kardynała i który już ratował nas gdy na wskutek donosu jakiegoś niedobrego człowieka straciliśmy wielką dotację z Min. Kultury.

Księże Biskupie witając Cię w naszej wspólnocie, chcę pochylić czoła wobec naszych parafian, którzy wykazują wielkie zaangażowanie w życie parafii i wyrazić Im za to ogromną wdzięczność. Oczywiście mamy też słabości. Jest mała część osób, których życie we wspólnocie nie interesuje a raczej ograniczają się do nieuzasadnionej krytyki. Bolą nas duszpasterzy coraz częstsze rozpady rodzin, odrzucanie przez młodych sakramentu małżeństwa, zaniedbywana niedzielna Msza św. Ale tym większą mamy nadzieję, że Ty księże Biskupie, uosabiający Najwyższego Kapłana Jezusa Chrystusa, dla Którego dzisiaj tu jesteśmy i Którego za chwilę przyrzeknie bronić nasza młodzież, dodasz nam sił, otuchy i wlejesz nadzieję by z orędownictwem M. B. Szkaplerznej dalej wędrować tą drogą, którą wyznacza Ewangelia, bo ona jest najpiękniejszą ze wszystkich dróg i nadaje sens życiu każdego z nas!

Teraz ks. Biskupa przywitają przedstawiciele Rady Parafialnej.

Czcigodny Księże Biskupie! Mamy zwyczaj w naszej parafii, by wyrażać życzliwość wobec osób które Pan Bóg stawia na naszej drodze poprzez śpiew. Przyjmij i Ty na początku Twojej obecności wśród nas nasze życzenia, naszą serdeczność i naszą modlitwę./ śpiew: Życzymy, życzymy…../